گیربکس دور متغیر و مشخصات آن

یکی از رایج ترین روش های کاهش دور خروجی از الکتروموتورها، استفاده از گیربکس دور متغیر (واریاتور) می باشد. این نوع گیربکس ها بصورت مکانیکی دور را به میزان 0.9 تا 0.1 دور خروجی از الکتروموتور میکاهد. مکانیزم کاهش دور بطور دستی بوده و از طریق باز و بسته نمودن پیچی که در بالای این گیربکس ها تعبیه شده است انجام می شود.

موتور گیربکس دور متغیر چیست؟

گیربکس دور متغیر را می تواند به الکترو موتور سه فاز یا تک فاز متصل کرد که نوع تک فاز آن معمولا 220 ولت با دور 100RPM قابل کوپل شدن است. گیربکس دور متغیر بین الکتروموتور و گیربکس قرار می گیرد و امکان کاهش دور خروجی از گیربکس را در بازه مشخص و بدون نیاز به اینورتر فراهم می آورد. گیربکس های دور متغیر با توجه به توان الکتروموتور ورودی به دسته های مختلف تقسیم می شوند. هر اندازه که توان ورودی بیشتر باشد، گیربکس دور متغیر نیز بزرگتر و قویتر می شود. کاهش دور متداول در این گیربکس ها عموما تا نسبت 1 به 5 می باشد. جنس دنده های گیربکس دور متغیر فولادی و جنس پوسته می تواند فولادی یا آلومینیومی است.

انواع گیربکس دور متغیر

گیربکس دور متغیر بر اساس نوع طراحی به دسته های زیر تقسیم بندی می شود:

گیربکس دور متغیر تسمه پولی
گیربکس دور متغیر واریاتور
گیربکس دور متغیر هیدرولیکی

مکانیزم عملکرد گیربکس دور متغیر

گیربکس دور متغیر تسمه پولی با تغییر در فاصله پولی باعث تغییر وضعیت در تسمه انتقال دهنده نیرو می شود. این عمل به این صورت انجام می گیرد که با تغییر وضعیت پولی و با کوچک شدن آن میزان فشار تسمه بیشتر شده و سرعت نیز افزایش می یابد و بالعکس. مکانیزم عمل گیربکس دور متغیر از طریق انتقال قدرت بوسیله یک مخروط اصطکاکی که بر روی شفت موتور قرار می گیرد و یک رینگ اصطکاکی که بر روی محور فولادی گیربکس می باشد، ایجاد می شود. میزان گشتاور و دور خروجی بین این دو قطعه بوسیله صفحات بادمکی کلاچ تنظیم می شود. یک فنر که در مرکز شفت گیربکس دور متغیر قرار دارد، فشار بین مخروط اصطکاکی و رینگ را تنظیم می کند. تغییر دور ورودی از الکتروموتور با استفاده از یک رک و پینیون که با پیچ کنترل گیربکس قابل تنظیم است، ایجاد می شود.